هنوز کتاب میخونم،سینما میرم کافه میریم برام کتاب میخره تو انقلاب هنوز قدم میزنیم
من هنوز رو جدول های خیابون راه میرم هنوز برام گل میگیره
هنوز دلم برا مطالبم تو وبلاگ بلاگفام می سوزه و تنگ میشه
هنوز برام شعر میخونه
هنوز عاشق سعدی جانم
هنوز وسائل گل گلی دوست دارم
هنوز تو زمستون و تو برف بستنی میخورم
هنوز شاهنامه و اساطیر میخونم
بزرگ شدم یاد گرفتم کنار هم وطنانم باشم یاد گرفتم چشمامو نبندم بگم به من چه!!!
شاید خیلی کارها نتونم بکنم از دستم برنیاد کاری ولی میتونم یه لبخند بهشون بدم
میتونم حرفاشون گوش کنم بدون قضاوتی بدون حرفی فقط گوش کنم و اگه بتونم کاری انجام بدم
اونم تنهایی نه با کلی دوست مهربون
بزرگ شدم وقتی درس میدم چشمامو می بندم نگاه نمی کنم شاگردم ایرانی هست یا اتباع
میدونم هرچی باشه از هر کشور و آیینی دوست داره علمه و وظیفه من چیز دیگریست
بزرگ شدم به حرف ها اهمییت نمیدم برام مهم نیست پشتم حرف میزنن
من برای خودم زندگی می کنم برای خودم هدف دارم
بزرگ شدم ولی فقط کمی...
+کامنت دونی هم به رسم قدیم پست اول:)
