من وقتی یه چیزی را بخوام تلاش می کنم،تصویر سازی می کنم حتی بهش فکر می
کنم و کلی وقت میذارم همه سعی و تلاشم را می کنم به اون آرزوم برسم اما
وقتی بفهمم که نمیشه که امکان نداره اون آرزو رویا را برای همیشه می گذارم کنار
نه به راحتی اما هرچقدر تلاش کردم که بهش برسم دقیقا به همان اندازه تلاش می کنم به اون هدف فکر نکنم
اگر هم بر حسب اتفاق یه زمانی بهش برسم برام مهم نیست و بی تفاوت میشم ون من آن هدف و آرزو را در آن سن و شرایط می خواستم
وقتی نشد و از وقتش هم گذشت دیگه مهم نیست...
بعدش بی تفاوت نمیشم اما شوق فراوانی ندارم